In sommige uitspraken van de rechtbank komt u het tegen: MET CONCLUSIE Tot persistit. Maar wat betekent “Tot persistit” dan? Als een rechter of advocaat deze term gebruikt, dan geeft deze te kennen geen enkele reden te zien om af te wijken van hetgeen wordt geëist.
De taal die advocaten en rechters gebruiken wijkt vaak af van het normale taalgebruik. Vaak wordt er voor iemand die niet dagelijks met juridische zaken te maken krijgt moeilijke termen en woorden gebruikt. Dit is ook zo’n term. In de rechtszaak zijn door de partijen argumenten uitgewisseld met de rechter en zijn mogelijk bewijzen naar voren gebracht en getuigen gehoord.
Als de rechter, na alles in overweging genomen hebbende, van mening is dat de eis onverkort gehandhaafd moet worden, dan wordt de vordering tot persistit uitgesproken. De uitdrukking komt uit het Latijn en wil zeggen ‘ik handhaaf’. Als deze term gebruikt wordt, dan komt dit altijd aan het slot van de conclusie.
Ook wordt deze Latijnse naam, die uitdrukking geeft dat bij het ingenomen standpunt gebleven blijft, door advocaten in hun verweer gebruikt. Deze ‘slotkreet’ waarmee de procespartij zegt te volharden in zijn eerdere conclusie wordt dan ook vaak met een extra uitroepteken vermeld om het volharden extra kracht bij te zetten.
Bij tot persistit wordt de vordering onverkort gehandhaafd
In een rechtszaak dient u als partij de rechter bij voorkeur middels bewijzen te overtuigen van uw gelijk. U dient de rechter te overtuigen dat de eis:
- geen rechtsgrond heeft
- of beperkte rechtsgrond heeft.
U dient de rechter tot ander inzichten te brengen. Lukt het u niet dit voor elkaar te krijgen en bent u niet erin geslaagd met bewijzen uw argumenten kracht bij te zetten, dan zal de rechter de eis tot persistit uitspreken.
Ik handhaaf!
De vordering wordt in dat geval onverkort gehandhaafd. Ook in verweerschriften van advocaten en andere juristen is dit een populaire afsluiting van hun brief met argumenten waarin ze hun gelijk proberen te krijgen.
Als slot van een conclusie: ik handhaaf!
Rechtszaken en juridische geschillen kenmerken zich door een uitwisseling van argumenten ter volharding van de eigen belangen. Argumenten die worden gevolgd met een conclusie. Deze bij juristen populaire term wordt aan het eind van de conclusie vermeld. Een afrondende mededeling die duidelijk moet maken dat er niet van het standpunt wordt afgeweken. De procespartij volhardt in zijn eerdere conclusie. De eisende partij die volhardt in zijn of haar vordering
Meest gestelde vragen
Tot persistit” is een Latijnse term die wordt gebruikt in het rechtssysteem en kan worden vertaald als “tot hij volhardt” of “tot hij volhardt in zijn vordering”. Het is een uitdrukking die aangeeft dat een eiser of eisende partij vasthoudt aan zijn of haar vordering of aanklacht in een juridische procedure.
Het gebruik van de term “Tot persistit” geeft aan dat de eisende partij vastbesloten is om zijn of haar vordering door te zetten, ondanks eventuele obstakels of tegenargumenten die in de procedure kunnen worden gepresenteerd. Het geeft aan dat de partij vasthoudt aan zijn of haar rechten en de rechtbank verzoekt om de zaak verder te behandelen.
De term “Tot persistit” wordt meestal gebruikt in civiele procedures, met name in het procesrecht. Het verwijst naar de vastberadenheid of volharding van een eiser om zijn of haar vordering voort te zetten, zelfs als er tegenargumenten of bezwaren zijn ingebracht.
Ja, het gebruik van de term “Tot persistit” kan invloed hebben op de duur van een juridische procedure. Het geeft aan dat de eisende partij vastbesloten is om de zaak voort te zetten, wat kan leiden tot verdere processtappen, zoals getuigenverhoren, bewijsvoering en mogelijk een langere procedure.
Als een eisende partij besluit om de term “Tot persistit” in te trekken, betekent dit dat hij of zij niet langer vasthoudt aan de vordering en de zaak wil voortzetten. Dit kan leiden tot beëindiging van de procedure of een wijziging van de eis. Het is belangrijk op te merken dat het intrekken van “Tot persistit” gevolgen kan hebben voor de verdere behandeling van de zaak en de mogelijke kosten die ermee gepaard gaan.
In het algemeen wordt de term “Tot persistit” voornamelijk gebruikt door de eisende partij om aan te geven dat hij of zij vasthoudt aan de vordering. Het is echter mogelijk dat de verweerder ook volhardt in zijn of haar verdediging, maar hiervoor wordt meestal een andere term of uitdrukking gebruikt.